2

insanlar oldukları şeyler değildir. olmak istedikleri şeye dönüşmek için fevkalade çaba harcayan ve harcadıkça da ham hallerini tamamen unutan, yitiren yaratıklardır. çocuğunu yetiştirişinden oturduğun eve kadar, bindiğin otomobilden okuduğun kitaba kadar, kurduğun cümleden profil foto'na kadar, dinlediğin müzikten giydiğin ayakkabıya, taktığın tokaya kadar, oy verdiğin partiden sanata yakınlaşma arzuna kadar her şey seninle ilgili olmaktan ziyade senin ne olmak istediğinle ilintilidir. doğa'na aykırılığın bilinçaltın tarafından hazmedilemez. bu yüzden değiştikçe kendinden uzaklaşır, kendini daha da beğenmez hale gelirsin. ruh anoreksiyası diyorum ben buna. bu yüzden küçüldükçe küçülürsün ve hayatta kalmak için öncekinden daha da büyük cümleler kurup , daha da büyük işler yapmaya başlarsın. çıkıntısındır, hem kendine hem diğerlerine. ama uyumlu olmak ve kabullenilmek için de kıçını yırtarsın. yapma abi! doğan her çocuk yeterince güzeldir.