felsefe ve felsefenin düşünce ve dil-e erişimi üzerine

Öyle düşünürlerin öyle düşünceleri vardır ki,  düşünceleri imgelerden/ sözcüklerden arındırıp- düşüncenin düşünürdeki öz'ü yakalandığında, düşünürün, aslında kişinin gerçeklerini bir vodvil şaklabanlağı ve rahatlığıyla, önüne getirişindeki usta hırsızlığı düşünceye ulaşan kişiye marifet saydırır! Kütle, öz tarafından çalınmış ve yutulmuştur!Tesellisi: aç bir hırsızdır bu işi yapan!
Bu öyle düşünürlerin öyle düşünceleri kişiyi kendinde öyle bir imgeler ki, "yapan özünü unutmuş+ yapılanın özü unutulmuş=yaşasın açlık yüzünden hırsız olanları doyuranlar" manifestosuna el çırparken enselenir öz!
Düşünebilen insan için felsefe, yalnız olmadığını deklare eden bir yalnızlığı gözüne sokup, o ana kadar zar zor geçirip- eriştiğin zamanı başa sarıp, sonra da toz olmaktan başka bir boka yaramaz!
ve artık eteklerinde daha az zil, sırtında daha fazla taş taşırsın!