Yaşamak eyleminden canı sıkılan adamın kafayı bulması, ağırlaşmış
olmaktan kurtulmak adına üzerindeki ıslak ve kirli çamaşırları çıkarıp
çıplak kalabilmek, aslında sahip olduğu öz hale, hammaddeye dönüşmek
içindir. Can sıkıntısını canının sıkılması ile karıştıran ve
ağırlaşmanın, uyuşmanın farkında olmayan adamın kafayı bulması ise,
özlüğüyle kesiştiği noktada bunaldığı, çıplaklığına tahammülsüzlüğü
sebebiyle orasını burasını örtmek istediği içindir. Birisi unutmak,
diğeri hatırlamaktır; karıştırılmaya!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder